Koledzy ze starej fotografii

Jak to zdjęcie, obraz może wzbudzić w człowieku fale wspomnień, skojarzeń. Zawsze miałem lepszą pamięć wzrokową niż pamięć do nazw - skojarzeń innego rodzaju.

Zawsze patrząc na zdjęcie nasuwają się wspomnienia z młodości, potem dopiero zaczynają się wspomnienia coraz młodsze, coraz świeższe. I im człowiek starszy, tym dalsze, starsze wspomnienia są bliższe sercu, barwniejsze, bardziej kolorowe, radośniejsze. To jest chyba normalne, że im dalej, tym bliżej.

Stróżówka kojarzy mi się z wieloma sytuacjami, m.in. z warsztatami, na które będąc w LO się chodziło. Jednak mi najbardziej nasuwa się wspomnienie z wydarzenia, które miało miejsce za stróżówką. Wylała rzeka Pokrzywianka, zalała całe łąki. Rzeczka (smródka) nabrała tyle wody, że stała się "żeglowna". Miałem wtedy może 12-14 lat i pełną wrażeń głowę.
Czytałem dużo książek, marzyłem przeżyć przygodę życia, utożsamiałem się z bohaterami przeczytanych książek, żyłem opowiadaniami wojennymi, partyzanckimi. A że byłem młodzieńcem czynu, wraz z trzema kolegami postanowiliśmy spławić się do Gdańska - taka okazja. Zaopatrzeni w prowiant, wiosła, maszt zamocowany tak, że służył za korek, siekierę, żeby sobie torować drogę między krami, których było dużo i były grube.

Na wymontowanej dużej umywalce z warsztatów, w pogodny wiosenny dzień, w Wielkanocne ferie - wyruszyliśmy. Przed samym ujściem rzeczki do rzeki, napotkaliśmy wielki zator, zaczęliśmy rąbać krę, wokół nas pieniła się woda , wiry, wiało horrorem, wzbudzało strach i lęk. Ale my mieli to w nosie, rąbaliśmy jak najęci, byle szybciej wydostać się na wielką wodę i dalej hen do Wisły, a potem do Gdańska, a potem może przez Bałtyk, Atlantyk do USA. Dlaczego do USA? Dlatego, bo Ameryka to słynne USA, które nam się kojarzyła ze wszystkim, czego w Polsce brakowało.

Jednak naszą próbę wydostania się do rzeki zauważono. Przez otworzoną w międzyczasie stróżówkę, na teren warsztatów waliły tłumy, milicja (policja), rodzice, rodziny i wszyscy wołali wracajcie, rodzice nawet obiecywali, przysięgali, że nie dostaniemy w skórę, bylebyśmy zawrócili. I zawróciliśmy - podpływając do brzegu, próbował nas zacumować pewien szanowany obywatel ubrany w garnitur, pod krawatem, ale się pośliznął i wpadł do wody, wzbudziło to wesołość, powstało zamieszanie, które żeśmy wykorzystali umykając co sił.

Upiekło się nam "pałkowanie" ze strony milicji, która za nic miała prawo do bezstresowego wychowywania. Mnie w domu się upiekło - powołałem się na obietnicę, które składali obydwoje rodzice na brzegu. Innym kolegom się nie udało, obietnica obietnicą, ale w skórę dostali.

Tak się skończyła moja pierwsza ucieczka w świat, potem były już tylko ucieczki wyjazdowe, które trwały dłużej, krócej, i po których zawsze wracałem jak "zbity pies", jak syn marnotrawny. Wracałem, bo miałem gdzie wracać, do kogo. Teraz już nie uciekam. A jak "ucieknę", to już na pewno nie wrócę!

Zbliża się dzień Wszystkich Świętych. Na cmentarzach już wzmożony ruch.
Oto kilka obrazków z klimontowskiego cmentarza.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Mieszkańcom Gminy i zaglądającym na to forum wszelkiej pomyślności w Nowym Roku.

[link widoczny dla zalogowanych]

Zima przypomniała sobie o swoich obowiązkach

[link widoczny dla zalogowanych]

Ten żłobek w Gdańsku-Oliwie wykonano z piasku.

To już prawie 5 lat.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Latem jest pięknie w gminie Klimontów

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Nieboszczyk Józef Piłsudski w Klimontowie nie ma szczęścia do poprawnej pisowni swego nazwiska. Na cmentarzu na jednym z grobów napisane jest, że tu spoczywa legionista J. Piłsuckiego.

Na tablicy na pomniku w Konarach odlano w żelazie: legioniści J. Piłusudskiego.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jacy radni(szczególnie zarządzający kulturą i oświatą), taka tablica. Wstyd!

Podczas ostatniego pobytu w Klimontowie w sierpniu br. pojechałem rowerem do Koprzywnicy, po kilkudziesięciu latach.
Gdy w drodze powrotnej wjechałem na klimontowski rynek, to jakbym wjechał do metropolii, a to Koprzywnica jest miastem, a Klimontów wsią.
Nie chcecie mieszkać w mieście?

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Koprzywnica

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Klimontów - rynek

[link widoczny dla zalogowanych]

Rolnik został odnowiony,

[link widoczny dla zalogowanych]

Widok śródmieścia szpeci ta kamienica.

Wkrótce Wszystkich Świętych.
Tam pewnie też zapalą świeczkę.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Niedawno odbyły się wybory do parlamentu, jest już nowy rząd.
Jak głosowaliśmy, tak mamy. Jedni zadowoleni, inni przeciwnie. Jakoś to będzie, bo, jak mawiał Szwejk, jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś nie było.
A za cztery lata kolejne wybory.

Dzieją się sprawy istotne dla kraju, a na forum ani jednego komentarza. Czyżby nikogo z zaglądających tu nie interesowały te zagadnienia?

Na zdjęciach wybory w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Trzeci z prawej, na zdjęciu dolnym, to śp. J. Sz. mój ojciec. Bardzo zacny człowiek z 56 letnim stażem pracy w ZSzZ i banku klimontowskim. Tacy właśnie ludzie o nieposzlakowanej opinii, zacni, niepazerni w sam raz nadawali się do społecznych komisji nie tylko wyborczych.Gdy chodziło o pracę społeczną, honorową zawsze byli pierwsi,ale gdzie w grę wchodziły jakiekolwiek profity to byli do tego już inni. Łatwo rozpoznać jednych od drugich. Ci pierwsi są na wyblakłych zdjęciach w domowych albumach, ci drudzy widnieją w gablotach, na cokołach, mają piękne pomniki na cmentarzu. Jednak zasady wynikające z ojca moralności,skromności częściowo może z nieporadności dały mu uznanie i szacunek w społeczeństwie klimontowskim i tu można powiedzieć, że" tyż" dobrze.
Tu zachodzi pytanie;czy do jego syna M.Sz. może odnosić się przysłowie? :" Niedaleko pada jabłko od jabłoni".A może inne?

Piszesz Marku, że nikt nie komentuje wyborów. Czy nie zdajesz sobie sprawy jakie, szczególnie na wsi jest społeczeństwo. Na wsi, jako, że wszyscy prawie pochodzimy od "chłopa" - może już nie w pierwszym pokoleniu - mentalność,rozumowanie, przebiegłość i wszystkie inne niekoniecznie chwalebne cechy mamy we krwi. Odziedziczyliśmy też ostrożność. Wiedząc , że wygrało PIS i znając jakich ma zaciętych, zacietrzewionych zwolenników nikt na nich złego słowa nie powie, nie napisze - bo po co się narażać.
Nie wolno PIS ganić, ani oprócz nich nikogo chwalić,jest to świętość absolutna!
Ja przed wyborami do samorządu nie kryłem antypatii - nie napisze do jakiej partii - i przegrałem. Oczywiście może to przypadek?

Z wypowiedzi Mirka wyłania się smutny obraz społeczeństwa lękliwego, podejrzliwego, milczącego.

Od 1989 roku wielokrotnie słyszeliśmy że jesteśmy wreszcie wolni, we własnym domu.
Coś ta wolność kulejąca, strachliwa. Dawniej naród był bardziej zuchwały i pyskaty.

Także własny dom okazuje się nie być domem wspólnym, coraz to inne ugrupowanie chce go zawłaszczać dla siebie.

I tylko discopolowiec, niepoprawny optymista, wciąż wyśpiewuje, że wszyscy Polacy to jedna rodzina. Kłamie.

Na zdjęciach obrazki z życia mieszkańców gminy (zniewolonych).

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jak od lat o tej porze, nadchodzi czas studniówek.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]