Koledzy ze starej fotografii

Wyjazdy na kolonie,obozy, ale też na wycieczki. Zgodnie z programem nauczania w liceum, niemal obowiązkowe były wycieczki do Warszawy, Łańcuta, Krakowa.
W 1964 roku dwie połączone klasy ósme pojechały dalej, nad morze do Trójmiasta, do Fromborka i Lidzbarka Warmińskiego.
Na zdjęciu, w Gdyni na Kamiennej Górze.

[link widoczny dla zalogowanych]

Właśnie rozpoczęły się wakacje. Co prawda, jak piszą w gazetach, coraz mniej dzieci wyjeżdża na wakacje, bo ich rodziców nie stać,
lecz do sąsiedniej gminy można się wybrać, podziwiać ruiny zamku krzyżtopór, które obecnie wyglądają nieco inaczej niż w latach sześćdziesiątych. Wtedy były to autentyczne ruiny.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

To zdjęcie to nie fotomontaż, kiedyś w tym miejscu był staw.

Można też wybrać się do Nevady. I to bez paszportu i wizy.
Jak widać poczucie humoru nie opuszcza mieszkańców gminy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Rok 1969. Poświęcenie wspomnianego wcześniej dzwonu.
W tle niezwykle fotogeniczny klasztor i potężne drzewa złamane w 2012 roku przez wichurę.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ach, te wiejskie kapele. Bez prądu, wzmacniaczy i mikrofonów też pięknie przygrywały do tańca. Czy jeszcze takie istnieją?
Może ktoś rozpozna kapelę na zdjęciu?

[link widoczny dla zalogowanych]

Przedszkolacy, rocznik 1953. Właśnie dobiegają sześćdziesiątki.
Na przedszkolnym podwórku, gdzie wykonano to zdjęcie, postawiono Nikisiołkę.

[link widoczny dla zalogowanych]

Patriotyczna uroczystość na rynku. Może w kolejną rocznicę wybuchu lub zakończenia II wojny światowej.

[link widoczny dla zalogowanych]

Kolejne zdjęcie grupowe. Wykonane prawdopodobnie z okazji walnego zgromadzenia udziałowców banku. Jeśli ktoś pamięta, niech uzupełni, w którym roku.

[link widoczny dla zalogowanych]

Rok 1960-63, w tych latach pan Mądry cyknął to zdjęcie. Tak datuję, nie dlatego, że na tym zdjęciu odnajduję ojca i z jego twarzy odczytuję datę. Datuję patrząc na tę młodą dziewczynkę T. K. stojącą przy matce pracownicy banku - tak zresztą jak i mój ojciec i wielu innych, w tym dyrektor Józef Kilarski. Dziewczynka jest już matką, a może babcią.

Widzę na tym zdjęciu dużo znajomych twarzy. Wszyscy z wyjątkiem dziewczynki i fotografa - niewidoczny na zdjęciu. Walne zgromadzenia - jeśli się odbywają - organizują już nie na tym świecie.

Ulica Osiecka. Prowadząca ku wieczności, po trudach ziemskiego żywota.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Klimontowskie dzieci lat pięćdziesiątych.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

W listopadzie 1967 roku pstryknąłem to zdjęcie kolegom w dalekiej Gdyni. Pierwszy z prawej, Wacław Białęcki, nie żyje, w środku Adam Sudy z Byszówki, kolejny mieszka obecnie w Klimontowie. Kto to?

Trzeci ze zdjęcia to "Koliba", czyli Wojtek Bilski . Z pierwszym z nich, czyli Wackiem ( nieboszczykiem), łączy mnie wiele wspomnień, min. 10 miesięcy przepracowanych w Czechach ( nie tylko to). Mieszkaliśmy w hotelu robotniczym w jednym 3 osobowym pokoju. Były to lata tak piękne, tak beztroskie, tak hulaszczo- rozrywkowe, że wstyd się przyznać - ale tęskno mi do nich.Pracowaliśmy w "Tatra" Koprewnice niedaleko Ostrawy.Były to zakłady produkujące samochody ciężarowe. My młodzi Polacy, w ramach " wymiany" przyjacielskiej bratnich narodów, byliśmy tam skierowani. Był to zlepek tych, co szukali w życiu nie wiadomo czego i nie wiadomo czego od tego życia chcieli. Wiadomo tylko, że na pewno głównym powodem wyjazdu, nie była praca ku chwale narodów.

Żebym ja tak mógł nawet w przybliżeniu przybliżyć to, co tam się działo? Nawet teraz , po tylu (40) latach, gdy wszystko już w tedy waliło się w moim życiu, tych lat nie oddałbym nikomu. Wacek, to dzięki Tobie, stojąc w czterech na przejściu granicznym w Cieszynie zakuci w kajdany- bez większego powodu -, czkając na deportację z zaprzyjaźnionego kraju, wyszliśmy bez opresji z sytuacji. Wacek, cześć Twojej pamięci, mam nadzieje, że tam gdzie jesteś, nie wywijasz takich numerów, które wywijaliśmy?Co ja znowu wypisuje, przecież tam, gdzie się znajdujesz - nie wypada, choć diabli wiedzą, przedtem też wiele rzeczy nie wypadało Ci, ale miałeś to w d... .

Tak. to Wojtek, którego pozdrawiam.
MM

W dziecięcych latach radnego Mirka (i moich), a nawet wcześniej, wraz z pierwszym mrozem życie towarzyskie przenosiło się na zamarznięty staw przy szkole zawodowej. Wystarczyły ostre łyżwy, zakrzywiony kij wierzbowy i mecze hokejowe rozgrywano do zmierzchu.

Gdy spadł śnieg, zaczynało się saneczkowe szaleństwo. Każda górka miała swoich fanów, zjeżdżano na czym kto miał. Ryzykanci zjeżdżali nawet z Łysej Góry i Wistek.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ten w czapce to ja. Przystojniak obok to kto?